کفش‌های پیاده‌روی سبک وزن/کفش‌های پیاده‌روی: ایده‌آل برای پیاده‌روی یک روزه در مسیرهای صخره‌ای بدون کوله‌پشتی سنگین، زیرا به حمایت مچ پا که کفش‌های پیاده‌روی سنگین‌تر ارائه می‌کنند، نیاز ندارید.
کف آنها برای محافظت از پاهای شما در برابر سنگ ها و ایجاد ثبات و کشش روی سطوح لغزنده طراحی شده است.
کفش ادیداس n 5923 دویدن تریل به گونه‌ای طراحی شده‌اند که تنفس، راحت و بالشتک‌دار باشند و در مقایسه با چکمه‌ها، پشتیبانی و دوام را قربانی کنند.
صندل پیاده روی: بیشتر برای پیاده روی تابستانی یا به عنوان یک جفت یدکی در بیواک در نظر گرفته شده است.
به جای کفش پیاده روی یا کفش دویدن؟
در تئوری، کسی که می تواند بیشتر انجام دهد، می تواند کمتر انجام دهد، اما در واقعیت، بسیاری از کفش های پیاده روی برای دویدن ساخته نشده اند و بالعکس.
یک کفش دویدن ویژگی های بسیار متفاوتی با کفش پیاده روی دارد:
هنگام راه رفتن تاثیر بسیار کمتری نسبت به هنگام دویدن دارد، بنابراین به بالشتک زیاد نیاز ندارید.
دوندگان به بالشتک بیشتری نیاز دارند، زیرا با هر گام سه برابر وزن بدن خود به زمین ضربه می زنند، در حالی که این میزان برای واکرها فقط 1.5 برابر است.
منطقه بالشتک نیز متفاوت است، دوندگان بیشتر به آن در پاشنه و جلوی پا نیاز خواهند داشت، در نتیجه کفش هایی با یک دسته کامل از سیستم های بالشتک با بالشتک های هوا در آنها تولید می شود.
کفش‌های دویدن اغلب دارای پاشنه بلند و/یا پهن هستند تا نیازهای حرکتی یک گام دویدن را برآورده کنند.
واکرها معمولاً به افتادن کمتری نیاز دارند (پاشنه پا ابتدا به زمین برخورد می کند و سپس به سمت جلوی پا می پیچد)، بنابراین باید 10 میلی متر یا کمتر را در مربی های پیاده روی خود هدف بگیرید. هر چه پاشنه صاف تر باشد بهتر است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.