بسترهای جاذب برای بسترهای معدنی بسیار جاذب، باید از موادی که تا عمق زیاد نفوذ می کنند استفاده شود.
در صورت نیاز باید به روش «مرط بر خیس» پرایم کرد، یعنی بعد از پرکاری قسمتی از سطح در حالی که هنوز مرطوب است، یک لایه دیگر بزنید. این روش باعث نفوذ عمیق پرایمر به زیرلایه می شود.
بسترهای ضعیف بسترهای قدیمی، مانند گچ های معدنی پوسیده، معمولاً نیاز به برداشتن دارند، زیرا می توان آنها را با بتونه کاری تا حدودی تقویت کرد.
ارتفاعات هر نما که قبلاً رنگ آمیزی نشده بود نیاز به بتونه کاری دقیق دیوارها قبل از رنگ آمیزی دارد. سپس بتونه کاری دو فایده دارد .
ساختار خاک نسوز آباده را تقویت می کند و در عین حال جذب آن را کاهش می دهد و در نتیجه مصرف رنگ را در مقایسه با نمای بدون پرایم کاهش می دهد.
بیشتر آماده‌سازی‌ها برای زیرلایه‌های پوشیده شده با رنگ‌های پراکنده قدیمی یا رنگ‌های مبتنی بر چسب آلی مناسب نیستند.
آماده سازی حاوی یک حلال می تواند به عنوان یک پاک کننده عمل کند که پوشش های رنگ را حل می کند.
بتونه کاری نما زیر گچ؟ پوشش رنگی که دیوارهای خارجی ساختمان را می پوشاند نه تنها باید ظاهر زیبایی به آنها بدهد، بلکه آنها را از تأثیرات مخرب
محافظت کند، یعنی جذب گازها و مایعات را دشوار کند و نباید گرد و غبار یا سایر آلاینده ها را به دام بیندازد.
قبل از اینکه روی انتخاب نوع و رنگ رنگ تمرکز کنیم، بستر باید به درستی آماده شود به طوری که پوشش ساخته شده از آن این وظایف را به خوبی انجام دهد.حذف ناخالصی ها.
کثیفی می تواند باعث شود که پوشش های بعدی که روی دیوارها اعمال می شود به سرعت کنده شوند یا پوشیده نشوند و به سطح “بالا” می روند.
همه آنها باید با دقت برداشته شوند و به دقت پرایم شوند، در غیر این صورت اکثر آنها پس از رنگ آمیزی قابل مشاهده خواهند بود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.